برخي از دانشمندان معتقدند زمان پيدايش نباتات و حيوانات در زمين، حدود يک ميليارد و چهارصد ميليون سال پيش بوده است. در نتيجه انسان از اولين روزهاي حضور در زمين با اين موجودات سروکار داشته ودر قرون واعصار مختلف اقدام به اهلي کردن آنها کرده است.
در فرهنگ اوستايي آمده است، فريدون اولين کسي بوده که در پزشکي و دامپزشکي تبحر داشته، زيرا پادزهر مارگزيدگي را ساخت و فيل را هم اهلي کرد.
اولين مدرک دامپزشکي که مربوط به هزاره سوم قبل از ميلاد و نوشته اي به خط هيروگليف روي پاپيروس از مقابر مصري به دست آمده نيز درباره بيماري هاي چهارپايان توضيح داده است.
همچنين حدود 2500سال قبل از ميلاد، تشکيلات اداري منظمي در نواحي سومر و عيلام وجود داشته که نشان مي دهد دامپزشک به عنوان يک شخصيت تخصصي به جراحي حيوانات بويژه درمان شکستگي مي پرداخته است...
معلم اول ارسطو نيز به گواه تاريخ دامپزشکي هم مي کرده و در زمينه دررفتگي مفاصل، هيدروپيزي گاو و صرع بز و گوسفند مطالبي آورده است.
کزاز، مشمشه حاد، اختلالات ريوي، ذات الريه، نقرس، جذام و اسهال بيماري هايي بوده که ارسطو در مکتوبات خود آورده است. همچنين خون بندي با آتش، درمان زخم ها به وسيله داغ، فتيله گذاري، بخيه کردن، درمان فتق نافي و... از جمله مواردي است که ارسطو به آن اشاره کرده است.
در زمان ساسانيان، پادشاهان نيز به کار دامپزشکي علاقه نشان مي دادند به طوري که هرمز پسر شاپور دامپزشک بزرگي بود و در شناخت بيماري ها و درمان آن تسلط کامل داشت. بهرام، برادر هرمز نيز چهارمين پادشاه ساساني بود که به حرفه دامپزشکي عشق مي ورزيد.
اهميت توجه به حيوانات در طول تاريخ از طرفي و لزوم آگاهي از بيماري هاي مشترک بين انسان و دام از طرف ديگر باعث شد تا در سال 1369 شمسي به دنبال پيگيري و تلاش دامپزشکان براي اختصاص روزي از روزهاي سال در تقويم رسمي کشور به نام روز دامپزشکي، دکتر حسن تاج بخش استاد ممتاز دانشگاه تهران و چهره ماندگار دامپزشکي و مولف کتاب هاي تاريخ دامپزشکي و پزشکي ايران، ماه مهر را به عنوان ماهي شايسته به خاطر آغاز سال تحصيلي و روز چهاردهم را به ياد گوش روز که در ايران باستان روز مبارکي بود و در منابع اسلامي هم آمده است پيشنهاد و مطرح کرد و در نهايت 14 مهر به عنوان روز دامپزشکي معين شد.
اين روز در تمامي استان ها به همت ادارات کل دامپزشکي و نظام دامپزشکي، گردهمايي هايي با هدف همدلي، همزباني و هم پيماني دامپزشکان و ديگر رده هاي دامپزشکي در عرصه هاي مختلف اجرايي، آموزشي و تحقيقاتي صرف نظر از جايگاه هاي دولتي و غيردولتي آنان و از طرفي آشنايي بيشتر جامعه بويژه مسوولان با وظايف و مسووليت هاي کليدي و اثربخش اين قشر در بهداشت و سلامت دام و فرآورده هاي دامي، سلامت غذا و امنيت غذايي و در نهايت بهداشت همگاني برگزار مي شود.
براي درک بيشتر اهميت توجه به بيماري هاي دامي همين بس که طبق اعلام سازمان جهاني بهداشت (who)، از ميان 1709 عامل بيماري زاي شناخته شده،832 عامل يعني 49درصد و از ميان 156 بيماري نوپديد شناخته شده در انسان،114 مورد آن يعني 74درصد از حيوانات به انسان منتقل مي شوند.
از جمله مهم ترين و خطرناک ترين اين بيماري ها مي توان به هاري، جنون گاوي، سل، تب مالت، سياه زخم، آنفلوآنزاي فوق حاد پرندگان، کيست هيداتيد، ليشمانيوز، تب خونريزي دهنده کريمه، کنگو و تب دره ريفت اشاره کرد که در دهه اخير خسارت هاي جبران ناپذيري به بهداشت جامعه انساني و اقتصاد جهان وارد کرده است. بر همين اساس تامين بهداشت دام و فرآورده هاي دامي و پيشگيري و مبارزه با بيماري هاي دام و طيور از اهداف اصلي تشکيل سازمان دامپزشکي کشور است.
بررسي بيماري هاي دامي، شناسايي مناطق آلوده و راه سرايت و طرز انتشار بيماري ها، تامين بهداشت دام کشور از طريق پيشگيري و مبارزه با بيماري هاي همه گير و قرنطينه اي دام، همکاري با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي در امر مبارزه با بيماري هاي مشترک انسان و دام، تاسيس پست هاي قرنطينه در نوار مرزي و داخل کشور به منظور جلوگيري از سرايت بيماري هاي دامي، همچنين کنترل بهداشتي ورود و خروج دام و فرآورده هاي خام دامي و نظارت در نقل و انتقال آنها و صدور گواهي بهداشتي دام و فرآورده هاي خام دامي که به خارج صادر مي شود، از جمله وظايف اين سازمان است.
نظارت بهداشتي بر چراگاه ها، مراتع، آبشخورها، محل نگهداري دام و ديگر تاسيسات مربوط به پرورش دام و همچنين نظارت بر کارخانه هاي توليد خوراک دام از لحاظ بهداشتي، اظهار نظر و نظارت درباره ساخت، ورود و صدور و فروش انواع دارو، واکسن، سرم و مواد بيولوژيکي مخصوص دام، مشارکت در کنفرانس هاي بين المللي دامپزشکي و اعزام نماينده به اين کنفرانس ها و همچنين مبادله اطلاعات علمي با مراکز مراجع علمي و دامپزشکي، تأسيس و توسعه شبکه هاي دامپزشکي همچنين تربيت کادر فني در مناطق و مراکز دامداري کشور، صدور پروانه اشتغال براي موسسات و واحدهاي تهيه کننده مواد مورد مصرف دامپزشکي، صدور پروانه تاسيس بيمارستان ها، داروخانه ها، درمانگاه ها و آزمايشگاه هاي دامپزشکي و نظارت بر فعاليت آنها، صدور پروانه اشتغال به کار مايه کوبي و درمان دام جهت افراد ذي صلاح، تهيه وسايل و لوازم فني، داروها، واکسن، سرم، مواد بيولوژيک، سموم و مواد ضدعفوني کننده مربوط به مبارزه با بيماري هاي دامي از داخل يا خارج کشور و عرضه آن به مصرف کنندگان به قيمت تمام شده يا به صورت بلاعوض و بازرسي و کنترل کيفي بهداشتي فرآورده هاي خوراکي دام از مرحله توليد تا توزيع نيز از ديگر وظايف اساسي سازمان دامپزشکي کشور است.